اصول طراح ی منظرطبیعی در مناطق حفاظت شده با تأکید بر اصول و معیارهای iucn(۱)

دو د یدگاه کاملاً  متفاوت در رابطه انسان   با طب یعت وجود دارد که در یک د یدگاه انسان  بهعنوان حافظ طبیعت و حتی نجات بخش آن تعریف میشود و در دیدگاه دوم انسان عامل تجاوز به حریم طبیعت و مداخله گری- سودجویی تـصو یر مـ ی شـود . بنـابرا ین، اهـداف و انگ  یـزه هـا وطرحهای توسعه که به منظور بهرهبرداری از طبیعت مطرح           میشود نیـ ز بـس یار بـا ی          کـدیگر متفـاوت خواهـد بـود. بـا توجـه بـه گـستردگی تخریبهای  طبیعت، سازمانها و نهادهای ب ینالمللی تصم یم به تعیین و شناسایی مناطق منحصر به فرد طبیعی در جهان که نیازمند حفاظت، نگهداری و معرفی  بهعنوان  میراثی جهان ی         است، کردهاند. بنابراین،               مناطق حفاظتشده به عنوان اراضی وس یع و با ارزش حفـاظت  ی ز یـاد کـهبه منظور حفظ تنوع گونه های زیستی آن و  بهعنوان میراثی که باید مورد استفاده نسل های آینده هر سرزمین قرار بگیرد تعریف م یشوند.    در پژوهش حاضر که در راستای طرح جدیدترین دیدگاه های iucn در حفاظت از منابع طبیعی و تبیین اصول طراحی منظر در این مناطق با  تأکید بر معیارهای ارائه شده از سوی ا ین سازمان شکل گرفته است، از روش تحقیق            توصیفی-  تحلیلی استفاده شده است. نتایج حاصل ازپژوهش           حاکی از آن است که تمرکز و انطباق طراحی بر ارزشهای  ویژه اکولوژ یکی، اجتماع ی و فرهنگی بستر، بـومگرا یـی،  اح یـا و مرمـت ارزشهای اکولوژیکی و طراحی با هدف نمایش و تقویت زیبایی های اکولوژیکی مناطق از اصول اساسی در طراح ی این مناطق است.